Het is weer donderdagmiddag. Mijn favoriete middag om weblog stukjes te schrijven. Eigenlijk zou ik iets moeten schrijven over 'Verband tussen zorgen voor jezelf, de ander, toekomstige generaties en de ons omringende levende en niet-levende werkelijkheid'. Tevens moet ik nog iets zeggen over verwevenheid, samenhang, diverse leerinhouden en refereren aan een publicatie van D.H. te U. Ik ben echter een beetje inspiratieloos.
De rest van het CNME is gek genoeg naar de inspiratiedagen. Hier kun je als NME-er leren over wat er nog meer in het land aan NME te doen valt. Voor mij als stagair de ultieme leerervaring. Ze hebben me helaas niet meegevraagd. Zouden ze vermoeden dat gelamineerde bordjes niet zo mijn ding zijn?
Alleen ik, de schoonmaker (Henk) en een irritant grasmaaiende stagair bemannen nu het CNME. Natuurlijk komt Henk om de haverklap binnen om te kletsen en staat die stagair voor mijn raam.
Ik hoop dat door het schrijven van dit stukje mijn schrijfblokkade een beetje op wordt verdwijnt. Als het niet lukt ga ik vanmiddag op de bank zitten reflecteren!
Het lastige van deze stage is dat ik me heden niet meer uitdruk in het dagelijk idioom van de gemiddelde Nederlander... Even oefenen: Wup-holland-wup!
1 opmerking:
Anders kom je een keer leuk bij mij langs! of ik bij jou. Of ik ga stiekem een keer met de stagiair op de grasmaaier ruilen hehe! Dan rijd ik ineens langs je raam! Goed plan, alleen jammer dat ik het nu verklapt heb...
Een reactie posten