Of zoiets. Eindelijk, eindelijk is het dan stil op het CNME. De hele week zat iedereen om me heen te kletsen over hun vakantie, de waarheid en kabouterpaden. Ondertussen probeerde ik 'Nachhaltigkeit lernen mit Kindern' te lezen.
Vandaag is iedereen afwezig. Althans bijna iedereen. Henk, de schoonmaker, is metalen prullenbakken aan het leegkieperen. Boink, donk, donk. Beneden is een schoolklas eenden aan het nadoen. De houte vloer, die mij en de kinderen scheidt, houdt slechts weinig geluid tegen. De schapen onder mijn raam zijn aan het mekkeren en buiten rent een tweede schoolklas om de boerderij. ''Kwak, kwak." Roepen ze luidkeels.
En nu is iedereen weg. Heerlijk!
Een ''Ode to sollitude.''
Nu kan ik eindelijk doen waar ik deze week voor kwam. Werken.
1 opmerking:
sttt.
Linke loetje.
P. en M.
Een reactie posten