Instituut-begeleidster D.H. te U. heeft de zware taak mijn perfecte werk te voorzien van feedback. De vakgroep waar D.H. te U. werkt heeft 'positieve feedback' geven als stokpaardje. Schijnbaar heeft D.H. te U. dat gemist. Na vier weken nooit enig commentaar te hebben gekregen en na vier weken zwoegen aan een onderzoeksplan kreeg ik onverwacht feedback. Deze feedback was meer een feed in mijn back, dan een plezierig ruggesteuntje.
Er stond stond nergens bij dat ik ook maar iets had goed gedaan. Er was geen enkele top! Het was hartstikke FOUT! Fout, Fout, fout! Rode lappen ingevoegde tekst sierden mijn ''meesterwerk''. Haar visie in mijn stuk. Niets had ik goed gedaan. Al het advies van het dynamische duo Dolly en Elwin was fout geweest. Bij mijn literatuurlijst stond, ''daar moet nog wel meer bijkomen, hoor''. Alsof ik stom ben. Ik had een literatuurlijst ingevoegd van de gebruikte literatuur.
Tranen sprongen bijna in mijn ogen en ik heb me de rest van de middag opgesloten in de bieb van het CNME. Ik bleek niet alleen een incompetent onderzoeker, ook kon ik schijnbaar niet met feedback omgaan.
En nu moet ik mijn onderzoeksplan herschrijven, maar ik voel me te stom om ook maar één woord op papier te zetten.
2 opmerkingen:
Oh jee, dit klinkt als een heel bekend probleem. Als je daar genoeg moed voor hebt zou ik zeggen: spreek je begeleider erop aan dat ze je vier weken lang geen feedback heeft gegeven, en dat je het het niet prettig vindt om alleen maar negatieve dingen te horen!
Je kunt het wel, met feedback omgaan. Je begeleidster moet met een groene pen werken, niet met een rode. Twijvel niet zo aan je zelf! Je levert kwalitietswerk af!
Je doet het heel goed, geef ze van Jetje. Vertrouw op zelf!!!!!
Een trotse moeder.
Een reactie posten